Türk Deniz Kuvvetleri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Türk Deniz Kuvvetleri
Türk Deniz Kuvvetleri arması
Etkin
  • 1081 (Resmi iddia, Ege denizindeki ilk Türk filosu)[1]
  • 10 Temmuz 1920 (Deniz İşleri Müdürlüğü)
  • 1928 (Deniz Müsteşarlığı)[2]
  • 15 Ağustos 1949 (Türk Deniz Kuvvetleri)
Ülke Türkiye
BağlılıkMillî Savunma Bakanlığı[3]
TipiDeniz Kuvvetleri
GöreviTürkiye Cumhuriyeti'nin deniz güvenliğini sağlamak
Büyüklük45.000 Askerî personel
154 Toplam Donanma Gücü
16 Fırkateyn
9 Korvet
19 Hücumbot
12 Denizaltı
34 Sahil Güvenlik botu
11 Mayın gemisi[4]
ParçasıTürk Silahlı Kuvvetleri
KarargâhDeniz Kuvvetleri Komutanlığı
Bakanlıklar, Ankara
SloganEtkin. Caydırıcı. Saygın.
RenklerÜniforma: Siyah veya Beyaz         
Forslar: Kırmızı, Beyaz         
MarşDeniz Kuvvetleri Marşı
Yıl dönümleri27 Eylül Preveze Deniz Zaferi ve Deniz Kuvvetleri Günü
SavaşlarıTürkiye'nin katıldığı savaşlar listesi
Websitedzkk.tsk.tr
Komutanlar
KomutanOramiral Ercüment Tatlıoğlu
Kurmay BaşkanıKoramiral İbrahim Özdem Koçer
Nişanlar
Fors
Deniz Havacılık Madalyonu
Direk Ucu Flaması
Türk SAT komandoları Atlantik Okyanusu'nda.

Türk Deniz Kuvvetleri, Türkiye'yi denizden gelebilecek her türlü saldırıya karşı korumakla görevlidir. Türk Silahlı Kuvvetleri komutası altındaki en büyük 2. kuvvettir. Kuruluş tarihi, ilk Türk denizcisi kabul edilen Çaka Bey'in İzmir'de oluşturduğu donanmanın kuruluş tarihi olan 1081'dir.[1] 9 Kasım 2016 tarihinde değiştirilerek kabul edilen Olağanüstü Hal Kanun Hükmünde Kararnamesi ile bu tarihe dek Genelkurmay Başkanlığı kuruluş ve kadrolarında bulunan Komutanlık, Millî Savunma Bakanlığı kadro ve kuruluşuna geçirilmiştir.[5] Ayrıca aynı Kararname, cumhurbaşkanı ve başbakanın kuvvet komutanı ve astlarına emir verebilmesini ve bu emirlerin hiçbir kurum, kuruluş veya kişinin onayı olmaksızın yerine getirilmesini de düzenlenmiştir.[5]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluşu[değiştir | kaynağı değiştir]

Mudanya Mütarekesi'nin 11 Ekim 1922 tarihinde imzalanması ile birlikte 14 Kasım 1922 tarihinde Kasımpaşa'daki Bahriye Nezareti binası İstanbul Bahriye Kumandanlığı karargâhı haline getirilmiş ve küçük tonajlı harp gemilerinin (Burakreis, Sakız, İsareis ve Kemalreis gambotları ile Taşoz sınıfı üç muhrip) bakım ve onarımlarının yaptırılarak harekâta hazır hale getirilmesi için çalışmalar başlatılmıştır.

Ayrıca, bu çalışmalar paralelinde okul gemisi olarak kullanılması planlanan TCG Hamidiye Kruvazörü onarıma alınmıştır.

Lozan Antlaşması gereği, Boğazlar bölgesinin özel bir komisyon tarafından idare edilecek tarafsız bir statüde olması nedeniyle Marmara Denizi içinde Donanmaya ait üs teşkil edecek bir liman yapılmasına karar verilmiş ve bu maksatla en elverişli bölge olan İzmit Körfezi'nde uygun yerlerin fizibilite çalışmaları yapılmıştır. 1923 yılında Marmara Üssü Bahri ve Kocaeli Müstahkem Mevki Kumandanlığı adı altında yeni bir komutanlık İzmit'te teşkil edilmiş ve aslında kilise olan Fransız okul binası satın alınarak, Komutanlık Karargâhı bu binaya nakledilmiştir. İzmit Bahriye Kumandanlığı ise bu Komutanlığa bağlanmıştır.

İzmir Bahriye Kumandanlığı Karargâhı, İstiklal Harbi'ni takiben Kordon Boyu'nda kiralanan bir bina içinde kurulmuştur. Bu komutanlık deniz emniyet ve müdafaa işlerini yürütmüştür. Emrine Mayın Grubu, Müstahkem Mevki Bahriye Müfrezesi, Uzunada İşaret İstasyonu, İzmir Atölyeleri ve Tayyare Bölüğü verilmiştir.

Donanma Komutanlığı, İstanbul Bahriye Komutanlığı binasında küçük bir bölümde faaliyet göstermiştir. Gemilerin hemen hepsi hurda durumda olduğundan bu Komutanlık öncelikle çalışmalarını gemilerin bakım ve onarımı üzerinde yoğunlaştırmıştır.

Cumhuriyet'in ilanından bir yıl gibi kısa bir süre sonra Mustafa Kemal Atatürk, 11 Eylül-21 Eylül 1924 tarihleri arasındaki Karadeniz seyahatini Cumhuriyet Donanması'nın denize çıkan ilk gemisi olan Hamidiye Kruvazörü ile yapmıştır.

Mustafa Kemal Atatürk, Deniz Kuvvetleri gibi çok pahalı bir yatırım ve zaman gerektiren bir gücün bir anda oluşturulamayacağını çok iyi bilmekteydi. Bu nedenle, Deniz Kuvvetlerinin mevcut durumunu geliştirecek ve geleceğini planlayacak özerk bir Vekaletin kurulması gerekliliğine içtenlikle inanmaktaydı. Mustafa Kemal Atatürk'ün bu açık ve kesin desteğinden sonra, Kastamonu Milletvekili Ali Rıza Bey'in önerisi ile Türkiye Büyük Millet Meclisi'nden 30 Aralık 1924 tarihinde Bahriye Vekaleti (Denizcilik Bakanlığı) yasası çıkarılmıştır. Bahriye Vekaleti, Millî Müdafaa Vekaleti'nden ayrı bir kuruluş olarak görev yapmaya başlamış, eğitim, tatbikat, denetleme gibi alanlarda Erkan-i Harbiye-i Umumiye Reisliği (Genelkurmay Başkanlığı)'ne bağlanmıştır.

Deniz Müsteşarlığı (1928-1949)[değiştir | kaynağı değiştir]

Bahriye Vekâleti'nin İlgasına Dair Kanunun[6] kabulü ile Bahriye Vekaleti kaldırılmıştır. Hemen akabinde 16 Ocak 1928 tarih ve 1199 sayılı kanun ile Milli Savunma Vekâleti'ne bağlı bir Deniz Müsteşarlığı[7] kurulmuştur.

Genç Cumhuriyet donanması, bu dönem başlarında envanterinde 4 Kruvazör (TCG Yavuz, TCG Turgut Reis, TCG Hamidiye ve TCG Mecidiye), 2 Torpido Kruvazörü (TCG Peyk ve TCG Berk) ve 3 muhrip gemisi ile Gölcük yoğunluklu[8] olarak faaliyet göstermiştir. Bu dönemin en önemli gelişmelerinden biri de, nitelikli askerî personel eğitiminde olmuştur. Kurmay subay yetiştirmek amacıyla 2 Kasım 1930 tarihinde Deniz Harp Akademisi, Yıldız Sarayı'ndaki binasında eğitim öğretim faaliyetlerine başlamıştır.[9]

1928'de iki adet İnönü sınıfı denizaltı, 1930'da yenilenmiş Yavuz, 1931'de üç hücumbot (Martı, Denizkuşu ve Doğan) ile dört avcı bot, 1932'de ise Adatepe, Kocatepe, Tınaztepe ve Zafer[10] muhripleri ile Dumlupınar ve Sakarya[11] denizaltıları Deniz Kuvvetlerine katılmıştır. 1930'da bakım ve onarımı tamamlanan Yavuz, yaklaşık 20 sene boyunca Deniz Kuvvetlerinin sancak gemisi olarak görev yapmış, birçok devlet büyüğü ve yabancı konuk bu gemide ağırlanmıştır.[12] Atatürk, Yavuz'un diplomasideki önemini Donanma komutanına söylediği; “Yavuz gemisine ilk defa geliyorum. Yaralı da olsa bugünkü şekli o zamandan daha pek çok değerlidir. Bu gemiyi Türk Milletinin ihtiyacı olan sağlam ve kudretli bir zırhlı şekline sokacağız. Bu kudret, silah bakımından sizlere, dış politika bakımından da bizlere büyük hizmetler görecek, gurur sağlayacaktır” sözleriyle vurgulamıştır.[13]

TBMM onayı ile 1933 yılında Donanmanın ana üssünün Gölcük Deniz Ana Üssü olmasına karar verilmiştir. Aynı yıl Gölcük Tersanesinde inşa edilen ilk gemi olan Gölcük Tankeri 26 Temmuz 1934 tarihinde kızağa konmuş ve 1 Kasım 1935 tarihinde denize indirilmiştir.[14]

1936 yılında Montrö Boğazlar Sözleşmesi'nin imzalanmasıyla birlikte boğazlar üzerindeki Türk egemenliği pekişmiş, donanmanın önemi çok daha öne çıkmıştır. Bu öneme binaen İstanbul ve Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanlıkları kurulmuş ve bu komutanlıklara bağlı olarak çalışacak Deniz Komutanlığı birimleri oluşturulmuştur.[15]

Türk Deniz Kuvvetleri, II. Dünya Harbi zamanında da boş durmamıştır. 1939 yılında İngiltere'den dört muhrip ve dört denizaltı (bkz: Refah Faciası) siparişi verilmiş[16] ve isimlerini bizzat Atatürk'ün verdiği BATIRAY, ATILAY, SALDIRAY ve YILDIRAY denizaltıları donanmaya katılmıştır.[17]

Deniz Kuvvetleri Komutanlığı (1949-günümüz)[değiştir | kaynağı değiştir]

Deniz Kuvvetleri Komutanlığı binası, Ankara 2013

Genelkurmay Başkanlığı Karargâhında 1928 yılından 1949 yılına kadar Deniz Müsteşarlığı olarak temsil edilen Deniz Kuvvetleri, Yüksek Askerî Şûra'nın 15 Ağustos 1949 günü almış olduğu tarihi bir kararla Deniz Kuvvetleri Komutanlığı olarak teşkil edilmiştir. Bu yeni teşkilatlanma, Türk Deniz Kuvvetlerinin çağdaş ve güçlü bir yapıya kavuşması yönünde önemi bir dönüm noktasıdır. Bu tarihten itibaren Deniz Kuvvetinin tüm yönetimini üzerine alan Deniz Kuvvetleri, mevcut kaynaklarını en rasyonel şekilde kullanarak her geçen gün daha da büyümüş, dünyadaki tüm gelişmeleri takip ederek, emin ve kararlı adımlar atmıştır.

Türkiye Cumhuriyeti’nin 18 Şubat 1952 tarihinde Kuzey Atlantik Savunma Paktı (NATO)’na üye olması ile birlikte, Türk Deniz Kuvvetleri de NATO’ya üye olan ülkelerle ilişkilerini artırmış; kuvvet yapısını, eğitim doktrinini, imkân ve kabiliyetlerini geliştirmiş ve NATO standartlarında harekât icra edebilen bir hüviyet kazanmıştır.

Bu dönemde, 4 Nisan 1953 tarihinde TCG Dumlupınar denizaltısının Çanakkale Boğazı’nda İsveç şilebi Naboland ile çarpışması sonucu 81 denizaltıcı ölmüştür.

Deniz Kuvvetlerinin büyüyen ve gelişen ihtiyaçlarını karşılamak maksadıyla Deniz Kuvvetleri Komutanlığı:

şeklinde beş ana ast komutanlık olarak yeniden teşkilatlandırılmıştır. Deniz Eğitim Komutanlığının ismi 1995 yılında Deniz Eğitim ve Öğretim Komutanlığı olarak değiştirilmiştir.

Kıbrıs Sorunu 1960'lı yıllarda yoğun olarak ülke gündemini işgal etmeye başladığında çeşitli ihtimaliyat planları yapılmış ve güçlü bir Çıkarma Filosunun tesis ve idamesi bir zorunluluk olarak ortaya çıkmıştır. Bu gelişmeler paralelinde, yurt içinde amfibi gemi ve araçlarının inşasına öncelik verilirken, yurt dışından da özellikle tank çıkarma gemisi tedariki yönünde planlamalar yapılmıştır. Türk Deniz Kuvvetleri, 1974 yılında Kıbrıs Barış Harekatı’nda kilit rol oynamış ve amfibi harekâtı başarı ile gerçekleştirerek, amfibi ve kara birliklerinin emniyetle Kıbrıs’a çıkmasını sağlamış; aynı zamanda hem Kıbrıs’a yönelik düşman takviyesini engellemiş hem de kara harekâtına deniz top ateş desteği sağlayarak, askerî ve siyasi hedeflerin ele geçirilmesinde büyük rol oynamıştır. Türk Deniz Kuvvetleri, harekât sırasında 67 mensubunu (54 denizci, 13 deniz piyadesi) ve TCG Kocatepe (D-354) muhribini kaybetmiştir.

1980'li yıllar Türk Deniz Kuvvetleri'nin Cumhuriyet dönemindeki gelişiminin tepe noktasına doğru ivme kazandığı yıllar olmuştur. Bu yıllarda, muhtelif modernizasyon projeleri gerçekleştirilmiş; Deniz Kuvvetlerinin harp silah ve araçlarında tek kaynağa bağlı kalmamak hedefine yönelik önemli adımlar atılmıştır. Gölcük Tersanesinde 1980 yılında inşa edilen 1000 tonluk Ay Sınıfı denizaltı, Türk denizaltıcılığının gelişim sürecinde önemli dönüm noktalarından birisini teşkil etmiş; yine Gölcük’te 1988 yılında inşa edilen ilk modern fırkateyn olan TCG Fatih (F-242), Gölcük Tersanesinin uluslararası arenadaki prestijini daha da artırmıştır.

Bazı alanlardaki imkân ve kabiliyetlerini 1980'li yıllarda istenilen seviyeye çıkaramayan Türk Deniz Kuvvetleri, 1990'lı yılların sonunda gerçek anlamda bir açık deniz kuvveti hüviyeti kazanmıştır. Türk Deniz Kuvvetleri bu yıllarda harbe hazırlık seviyesi ve harekât kabiliyetini önemli ölçüde geliştirmiştir. Bu dönemde, Kara ve Hava Kuvvetleri ile yapılan müşterek harekâta yönelik büyük ilerlemeler kaydedilmiş; Hava Kuvvetleri uçakları ile Orta ve Doğu Akdeniz de dahil olmak üzere, açık denizlerde müşterek harekât icra edebilme yeteneği artırılmıştır.

Bu dönemin en önemli gelişmelerinden birisi de, 1987 yılında Aksaz Deniz Üssü’nün Ege ile Akdeniz’i buluşturan stratejik bir mevkide tesis edilmesi olmuş; böylece, hem Türk Deniz Kuvvetleri hem de dost ve yabancı ülke gemilerini üs ve liman kolaylıkları açısından desteklemek üzere ilave bir yetenek kazanılmıştır.

2023 yılında Deniz Kurmay Albay Gökçen Fırat, tuğamiral rütbesine terfi ederek Deniz Kuvvetlerinin ilk kadın amirali olmuştur.

Birimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Türk Deniz Kuvvetleri envanterinde ait bir denizaltı
TCG Oruç Reis
TCG Yavuz(F-240)
TCG Bayraktar

1961 yılında Deniz Kuvvetleri Komutanlığı, Karargâh ve 4 ana ast komutanlık olarak teşkilatlandırılmıştır.

Sualtı Taarruz Komutanlığı, İstanbul

Donanma Komutanlığı, Gölcük,Kocaeli

Kuzey Deniz Saha Komutanlığı, Kasımpaşa, İstanbul

Güney Deniz Saha Komutanlığı, Narlıdere, İzmir

Deniz Eğitim ve Öğretim Komutanlığı, Beylerbeyi, İstanbul

Projeler ve alımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Proje Adı Türü Ülke Notlar
Savaş gemileri
TF 2000 Projesi[18] Hava Savunma Muhribi  Türkiye Tasarım çalışmaları devam etmektedir.
İstif sınıfı fırkateyn[19] Fırkateyn  Türkiye 4 adet üretilecektir. İlk fırkateyn olan TCG İstanbul 2024 yılında donanmaya teslim edimiştir.
Barbaros sınıfı fırkateyn yarı ömür modernizasyonu Fırkateyn  Türkiye Yerli sistemler ile donatılacak gemilerden ilkinin modernizasyonunun 2024 yılında tamamlanması ve geminin hizmete alınması planlanmaktadır.[20]
MİLDEN Denizaltı  Türkiye Geliştirme aşamasında.
Yeni Tip Denizaltı Projesi Denizaltı  Almanya
 Türkiye
Toplam 6 adet üretilecektir. İlk denizaltı TCG PİRİREİS 2024 yılında envantere alınmıştır.Reis sınıfı denizaltı olarak adlandırılmaktadır.[21]
PREVEZE YÖM Projesi Denizaltı  Türkiye Preveze sınıfı denizaltıların yarı ömür modernizasyonu gerçekleştirilecek.
FAC 55[22] Hücumbot  Türkiye
MARLİN İDA İnsansız  Türkiye 2024 yılında envantere alındı.
Denizde İkmal Muharebe Destek Gemisi Projesi Destek Gemileri  Türkiye TCG DERYA 2024 yılında Donanmaya teslim edilmiştir.
Deniz piyade araçları
Zırhlı Amfibi Hücum Aracı (ZAHA) Zırhlı personel taşıyıcı  Türkiye 2024 yılında envantere alındı.
Gemi silahları
Gökdeniz Hava savunma sistemi  Türkiye Phalanx CIWS sisteminin yerini alması planlanmaktadır.
Temren Füzesi Havadan Gemiye Füze  Türkiye Roketsan tarafından S-70 Sea Hawk'larda kullanılmak üzere geliştirilmektedir.
Atmaca Gemisavar füzesi  Türkiye 2021 yılında Donanmaya teslim edildi.
Gezgin Seyir füzesi  Türkiye Geliştirme aşamasında.
Akya Ağır torpido  Türkiye 2024 yılında Donanmaya teslim edildi.
Orka Hafif torpido  Türkiye Geliştirme aşamasında.

Envanter[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaş gemileri[değiştir | kaynağı değiştir]

Sınıf Ülke Resim Deplasman Gemiler Notlar Kaynaklar
Fırkateyn (16)
Gabya-sınıfı  ABD
4,100 ton TCG Gaziantep (F-490)
TCG Giresun (F-491)
TCG Gemlik (F-492)
TCG Gelibolu (F-493)
TCG Gökçeada (F-494)
TCG Gediz (F-495)
TCG Gökova (F-496)
TCG Göksu (F-497)
eski Oliver Hazard Perry sınıfı fırkateynler.
Barbaros-sınıfı  Türkiye
 Almanya
3,300 ton TCG Barbaros (F-244)
TCG Oruçreis (F-245)
TCG Salihreis (F-246)
TCG Kemalreis (F-247)
Yavuz-sınıfı  Türkiye
 Almanya
3,000 ton TCG Yavuz (F-240)
TCG Turgutreis (F-241)
TCG Fatih (F-242)
TCG Yıldırım (F-243)
İstif-Sınıfı
3,000 ton TCG İstanbul (F-515)
Korvet (9)
Ada-sınıfı  Türkiye
2.300 ton TCG Heybeliada (F-511)
TCG Büyükada (F-512)
TCG Burgazada (F-513)
TCG Kınalıada (F-514)
MİLGEM projesi birinci aşama. [23]
Hücümbotlar(18)
Kılıç-sınıfı  Türkiye
 Almanya
550 ton TCG Kılıç (P-330)
TCG Kalkan (P-331)
TCG Mızrak (P-332)
TCG Tufan (P-333)
TCG Meltem (P-334)
TCG İmbat (P-335)
TCG Zıpkın (P-336)
TCG Atak (P-337)
TCG Bora (P-338)
Yıldız-sınıfı  Türkiye
430 ton TCG Yıldız (P-348)
TCG Karayel (P-349)
Doğan-sınıfı  Türkiye
 Almanya
430 ton TCG Doğan (P-340)
TCG Tayfun (P-342)
TCG Volkan (P-343)
TCG Martı(P-341) emekli edildi. [24]
Rüzgâr-sınıfı  Türkiye
410 ton TCG Rüzgar (P-344)
TCG Poyraz (P-345)
TCG Gurbet (P-346)
TCG Fırtına (P-347)
Karakol Botları (16)
Burak-sınıfı  Fransa
1.300 ton TCG Bozcaada (F-500)
TCG Bandırma (F502)
TCG Beykoz (F-503)
TCG Bartın (F-504)
TCG Bafra (F-505)
eski D'Estienne d'Orves-sınıfı avisos.

TCG Bodrum(F-501) emekli edildi.

[25]
Tuzla-sınıfı  Türkiye 400 ton TCG Tuzla (P-1200)
TCG Karaburun (P-1201)
TCG Köyceğiz (P-1202)
TCG Kumkale (P-1203)
TCG Tarsus (P-1204)
TCG Karabiga (P-1205)
TCG Karşıyaka (P-1206)
TCG Tekirdağ (P-1207)
TCG Kaş (P-1208)
TCG Kilimli (P-1209)
TCG Türkeli (P-1210)
TCG Taşucu (P-1211)
TCG Karataş (P-1212)
TCG Karpaz (P-1213)
TCG Kdz.Ereğli (P-1214)
TCG Kuşadası (P-1215))
[26]
Mayın avlama ve tarama gemisi (11)
Aydın-sınıfı  Türkiye
 Almanya
657 ton TCG Alanya (M-265)
TCG Amasra (M-266)
TCG Ayvalık (M-267)
TCG Akçakoca (M-268)
TCG Anamur (M-269)
TCG Akçay (M-270)
Engin-sınıfı  Fransa
510 ton TCG Edincik (M-260)
TCG Edremit (M-261)
TCG Enez (M-262)
TCG Erdek (M-263)
TCG Erdemli (M-264)
eski Circe class mayın avlama ve tarama gemisi
Amfibi savaş gemisi (35)
LHD  Türkiye TCG Anadolu 27.436 ton TCG Anadolu (L-400) 10 Nisan 2023'te resmi törenle teslim edildi.
LST- Sınıfı  Türkiye
7.254 ton TCG Bayraktar(L-402)
TCG Sancaktar (L-403)
LST sınıfı tank çıkartma gemileri arasında dünyanın en büyük gemisidir.Üzerinde 15 adet helikopterin kalkıp inebileceği alan olacak.350-500 amfibi personel taşıyabilecek.20 adet M60 tankı taşıyabilecek.Gemi silahları ve teknolojik alt yapısı tamamen Aselsan ve Havelsan iş birliği ile üretilmiştir.
Osman Gazi-sınıfı  Türkiye
3700 ton TCG Osman Gazi (NL-125) 900 asker, 15 tank, 4 LCVP taşıyabilir.
Bey-sınıfı  Türkiye
2600 ton TCG Sarucabey (NL-123)
TCG Karamürsel (NL-124)
 600 asker, 11 tank, 2 küçük çıkartma gemisi taşıyabilir
130-sınıfı  ABD
600 ton TCG Ç-132 (Ç-132)

TCG Ç-138 (Ç-138)

eski EDIC
140-sınıfı  Türkiye 600 ton TCG Ç-140 (Ç-140)
TCG Ç-141 (Ç-141)
TCG Ç-142 (Ç-142)
TCG Ç-143 (Ç-143)
TCG Ç-144 (Ç-144)
TCG Ç-145 (Ç-145)
TCG Ç-146 (Ç-146)
TCG Ç-147 (Ç-147)
TCG Ç-148 (Ç-148)
TCG Ç-149 (Ç-149)
TCG Ç-150 (Ç-150)
151-sınıfı  Türkiye 1150 ton TCG Ç-151 (Ç-151)
TCG Ç-152 (Ç-152)
TCG Ç-153 (Ç-153)
TCG Ç-154 (Ç-154)
TCG Ç-155 (Ç-155)
TCG Ç-156 (Ç-156)
TCG Ç-157 (Ç-157)
TCG Ç-158 (Ç-158)
320-sınıfı  ABD
113 ton TCG Ç-321 (Ç-321)
TCG Ç-322 (Ç-322)
TCG Ç-324 (Ç-324)
TCG Ç-326 (Ç-326)
TCG Ç-327 (Ç-327)
TCG Ç-329 (Ç-329)
TCG Ç-330 (Ç-330)
TCG Ç-331 (Ç-331)
eski LCM8-sınıfı

Denizaltılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Denizaltı (12)
Reis Sınıfı Denizaltılar  Almanya
 Türkiye
1850 ton TCG Piri Reis 6 adet denizaltının inşa edilmesi planlanmaktadır. Reis Sınıfı denizaltılar gelişmiş ağır torpidolar ile deniz ve kara hedeflerine karşı güdümlü füze atma kabiliyetine sahip olacaktır. [27]
Ay-sınıfı 209/1200  Türkiye
1.600 ton TCG Batıray (S-349)
TCG Yıldıray (S-350)
TCG Doğanay (S-351)
TCG Dolunay (S-352)
2021 yılından itibaren yerini Reis Sınıfı Denizaltıların alması beklenmektedir.
Preveze-sınıfı 209T1/1400  Almanya
 Türkiye
1,800 ton TCG Preveze (S-353)
TCG Sakarya (S-354)
TCG 18 Mart (S-355)
TCG Anafartalar (S-356)
1994 yılından beri Türk Deniz Kuvvetleri hizmetindedir.
Gür-sınıfı 209T2/1400  Almanya
 Türkiye
1,800 ton TCG Gür (S-357)
TCG Çanakkale (S-358)
TCG Burak Reis (S -359)
TCG Birinci İnönü (S-360)
2004 yılından beri Türk Deniz Kuvvetleri hizmetindedir.

Komutanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Rütbeler[değiştir | kaynağı değiştir]


NATO Kodu OF-10 OF-9 OF-8 OF-7 OF-6 OF-5 OF-4 OF-3 OF-2 OF-1
Deniz Kuvvetleri
Büyük Amiral1

Genelkurmay Başkanı

Oramiral

Koramiral

Tümamiral

Tuğamiral

Albay

Yarbay

Binbaşı

Yüzbaşı

Üsteğmen

Teğmen

Asteğmen
NATO Kodu OR-9 OR-8 OR-7 OR-6 OR-5 OR-4 OR-3 OR-2 OR-1
Deniz Kuvvetleri
Astsubay Kıdemli
Başçavuş

Astsubay
Başçavuş

Astsubay Kıdemli
Üstçavuş

Astsubay
Üstçavuş

Astsubay Kıdemli
Çavuş

Astsubay
Çavuş

Astsubay Astçavuş

Uzman
Çavuş

Uzman
Onbaşı


Sözleşmeli Çavuş


Sözleşmeli Onbaşı

Dengi yok



Sözleşmeli Er



Er


Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Bağlı olduğu birim

Diğer birimler

Daha fazlası

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Ayönü, Yusuf (2009). "İzmir'de Türk hâkimiyetinin başlaması". Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 1. sayı. İzmir. ss. sf. 4. 7 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2013. 
  2. ^ "1199 Sayılı Kanun" (PDF). 19 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Ocak 2023. 
  3. ^ "6756 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Tedbirler Alınması ve Millî Savunma Üniversitesi Kurulması ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabul Edilmesi Hakkında Kanun". T.C. Resmî Gazete, 29898. 24 Kasım 2016. 26 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2016. MADDE 36- 1325 sayılı Kanuna 1 inci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki 1/A maddesi eklenmiştir. “Kuvvet komutanlıklarının bağlılığı MADDE 1/A- Kara, Deniz ve Hava Kuvvetleri Komutanlıkları Millî Savunma Bakanına bağlıdır. 
  4. ^ "2023 Turkiye Military Strength". www.globalfirepower.com (İngilizce). 12 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2023. 
  5. ^ a b "6756 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Tedbirler Alınması ve Millî Savunma Üniversitesi Kurulması ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabul Edilmesi Hakkında Kanun". T.C. Resmî Gazete, 29898. 24 Kasım 2016. 22 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  6. ^ "BAHRİYE VEKALETiNIN İLGASINA DAİR KANUN" (PDF). 19 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  7. ^ "Millî Müdafaa Vekaletinde Bazı Teşkilat İcrasına Dair Kanun" (PDF). 19 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  8. ^ "Deniz Kuvvetleri Komutanlığı - Tarihçe". 24 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  9. ^ NATO’YA GİRİŞ SÜRECİNDE TÜRK AMERİKAN İLİŞKİLERİ VE AMERİKAN ASKERİ YARDIMLARININ TÜRK SİLAHLI KUVVETLERİNE ETKİSİ (PDF). 2009. s. 137. 19 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  10. ^ Türk Donanma Tarihi (1923-1938) - Ferhat DİNLER. 2009. s. 59. 19 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  11. ^ Türk Dış Politikasında Deniz Kuvvetleri'nin Rolü - Yüksek Lisans Tezi (Hasan KULAÇ). 2006. s. 54. Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  12. ^ 2. Turgut Reis ve Türk Denizcilik Tarihi Uluslararası Sempozyumu (1-4 Kasım 2013), CİLT: 2. Bodrum Belediyesi. 2015. s. 88. 19 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  13. ^ "Yavuz Muharebe Kruvazörü - Atatürk Ansiklopedisi". 23 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  14. ^ Cumhuriyet Döneminde İnşa Edilen İlk Gemiler: Gölcük Tankeri, Kocataş ve Sarıyer Vapurları - Yrd. Doç. Dr. Murat KORALTÜRK. s. 304. Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  15. ^ Deniz Harp Okulu - Pusula Dergisi (PDF). Deniz Harp Okulu. 2018. s. 11. 19 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  16. ^ "Bir Hüzün Kaynağı: Refah Faciası". 2009. 24 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  17. ^ "Atatürk'ün Denizaltıları - Görkem Akçay". 19 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2023. 
  18. ^ Alemdar, Ahmet (7 Mayıs 2019). "TF-2000 Hava Savunma Harbi Muhribi". DefenceTurk. 16 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2022. 
  19. ^ STM. "STM - I Sınıfı Fırkateyn". STM. Erişim tarihi: 26 Nisan 2022. 
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  21. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  22. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2021. 
  23. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2020. 
  24. ^ "TCG MARTI (P-341) Hücumbotu Envanterden Çıkartıldı". 20 Temmuz 2022. 20 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2022. 
  25. ^ "Burak Sınıfı Korvetler". Mavi Vatan. 12 Kasım 2019. 29 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2022. 
  26. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2020. 
  27. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2020. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]